Επιστολή του John Καβάφη προς τον Κ. Π. Καβάφη

GR-OF CA CA-SF02-S01-SS02-F20-SF001-0016 (391)
ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗ
ΕΣΤΙΑΣΗ
ΛΗΨΗ ΟΛΩΝ
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΕ GALLERY MODE



  • [Alexandria] 13 February 1883

        My dear Constantine,     This is in reply to your letter 4th instant to hand     yesterday morning. I find that in my haste to catch last     week’s mail I omitted to enclose “Truth”, which you will     now find herein. ― You will perhaps be interested to learn
        that I have at last come across the famous Sonnet written     by the French poet Arvers in the beginning of this century.     As you know ’tis a sonnet that is often quoted and which     created no little sensation on its appearance: truly there     is no praise too good for its transcendent excellence. I give     it you in extenso: ―           Mon âme a son secret, ma vie a son mystère,           Un amour éternel en un moment conçu;           Le mal est sans espoir aussi j’ai dû le taire,           Et celle qui l’a fait n’en a jamais rien su. ―
              Hélas! j’aurai passé près d’elle inaperçu,           Toujours à ses côtés et pourtant solitaire:           Et j’aurai jusqu’au bout fait mon temps sur la terre           N’osant rien demander, et n’ayant rien reçu. ―           Pour elle, quoique Dieu l’ait faite douce et tendre,           Elle ira son chemin distraite, et sans enténdre           Ce murmure d’amour élevé sur ses pas,           A l’austère devoir pieusement fidèle. ―           Elle dira, lisant ces vers, tout remplis d’elle:           “Quelle est donc cette femme?” et ne comprendra pas!           ――――



  •      The sentiment is beautiful, but you will observe there is     one linguistic error, viz. the repetition of the verb “faire”     three times in fourteen lines. People were much mystified     about the “belle dame” in question, and some have gone so     far as to conjecture that reference was made to a well-     known Countess of the period, to form whose Christian name     the initial letter only need be prefixed to the rhyming syllable     of the last two verses, i.e. “Adèle”. ―        Arvers, it appears, is one of those authors whose works     are only found on the shelves of the curious: his poems
        however are not without merit: his tragedy François I,     which treats of pretty much the same subject as Victor     Hugo’s Le Roi s’amuse, ― is written in an elegant     and finished style. ―        Your Gentleman’s Magazines for January and February     I expect next week, and shall forward them without delay.     Peter’s quarters in the Conseil are very nicely furnished:     he sits in a large room, which he occupies conjointly     with Lombardo and Laugier. ― I am not a frequent     visitor of the Schilizzis, but I called with Aristides on     Greek New Year’s day. Mrs. Peggy I have not seen for some time.        Mr. Kneen’s family has been here ever since I arrived:     his house is intact. ― I am surprised, dear Constantine,     at your enquiring who receives your letters first: I of     course. You address them to Moss and they come from     the Post to the Office direct: those addressed to me I     open and read first. ― Thanks for your notes on the     Adventures of Philip. You have not spoilt my interest






  •     for I am at the end of the book. ’Tis a capital story right     through, and Philip is a “brick” of the true sort.
           Tell mother I shall certainly not disencourage Mr. Moss’     views as to my going to England. God grant that hers and     your wishes be realised!        Your society-memoranda are extremely interesting and     you have my best thanks for the apophthegms from various     authors on Absence. I am sincerely much obliged for     your letters: they form the focus, to which the monotony     of seven days reverts with unmingled pleasure.        De Lex, the Russian Consul General, died 7th inst-     ant. His funeral was one of the grandest and most imposing     sights that Cairo has witnessed for years. His successor     has not yet been appointed.        Fred Dixon and Halton have been raised to the rank of     Bey ― for services rendered?
           The usual Veglione, for the Greek Hospital, took place     on the 5th instant at the Zizinia theatre. The room I am     told was crowded, though the masks were naturally     fewer than last year. The net amount earned will,     it is said, exceed £ 1,000.        Previous to the Veglione, a ball was given at the     Club Mohamed-Aly, whither the members and officers of     the British army only were admitted. The scene was     of the gayest, and flowers adorned the premises pro



  •     fusely. A “comedy” however was enacted therein: Ivanhoff     junior happened to be standing at the doorway as one     of the ladies arrived. There being no commissaire present     to conduct the lady, he offered her his arm and led the     way to the ball-room. Lumbroso saw this, and walking     up to the pair, asked Ivanhoff by what right he dared     assume the privileges and duties of a commissaire.     Ivanhoff said nothing at the moment, but later on found
        Lumbroso and insulted him in the most grievous manner.     Thereupon a duel is arranged for the following morning.     The combatants however are obliged to put off the meeting     for the lack of suitable pistols!! The report that a     duel is going to take place is of course spread far and     wide, and it is quite by chance! that their respective     Consulates come to hear of the matter. Today appears     the following paragraph in the Egyptian Gazette:     “A duel between two well-known and popular members     of Alexandria Society was happily prevented on Saturday     afternoon by the intervention of the local police, who,     assisted by a janissary from the Italian Consulate ar-     rested one of the combatants.” ―     Is it not a farce? Duelling in Alexandria is con-     ducted very much on the running-a-mile-rather-than-     fight system. ―        Cairo is very gay, with amusements of all kinds.     The Opera is steadily going on. Races are occasionally     got up by the Officers, and both the Khedive and Lord     Dufferin keep open houses. ―






  •     Most men consider one wife at a time enough, and if they     take to themselves more, it is generally done successively,     not simultaneously. I say this with reference to a     will recorded in a New York paper. The tale runs thus:     A wealthy Greek merchant died lately at New York, who ―     desiring to test the virtues of several nationalities, ―     was married to four women, ― French, English, German and     Spanish. He succeeded in passing for a bachelor, and     each of these ladies believed herself to be the only wife.     He told them all the same story, viz. that urgent business     would call him away immediately after the marriage     was concluded. The four partners lived under four     different names in four quarters of the city, and he     spent his time equally among them, treating them ― he     says ― all alike and unable to award the palm of     excellence to any for they were all equally good and     estimable creatures. He bequeaths 1.200.000 dollars     which he divides into 4 equal parts, the will setting     forth that as he had shared his heart between them     during lifetime, so he would divide his fortune among     them after his death, in order to prevent any wrangling,     jealousy or heart-burning.     I wonder whether there is truth in this. American     news-vendors are not particular as to the veracity of     their statements.



  •        Now I don’t think you can reasonably complain of     brevity this time: in fact this letter is so long that     I am loth to read it over, and must request you to     punctuate it and excuse any lapsus calami you     may encounter. I hope my verbosity will amuse     you and pleasingly divert your thoughts for a few minutes.        To please and amuse my wise little Mentor, ―     to claim a brotherhood with his extensive knowledge and     acute observation,           is the only wish                Of his affectionate                     John.

Σημάνσεις Μεταγραφών
X
Σημάνσεις χειρόγραφου κειμένου
διαγραφές με μολύβι ή μελάνι που αφορούν το χειρόγραφο κείμενο:
διαγραφή
υπογράμμιση
Σημάνσεις έντυπου κειμένου
διαγραφές με μολύβι ή μελάνι που αφορούν το έντυπο κείμενο:
διαγραφή
υπογράμμιση
Χειρόγραφες σημειώσεις σε έντυπο κείμενο
χειρόγραφες σημειώσεις, προσθήκες, συμπληρώσεις με μολύβι ή μελάνι που αλληλεπιδρούν με το έντυπο κείμενο:
πράσινη γραμματοσειρά
Έντυπο κείμενο
έντυπο κείμενο του εκάστοτε τεκμηρίου, το οποίο αλληλεπιδρά με τις χειρόγραφες σημειώσεις:
κίτρινη γραμματοσειρά
Δυσανάγνωστο/ασαφές κείμενο
χειρόγραφο κείμενο με μολύβι ή μελάνι που είναι ασαφές ή δυσανάγνωστο:
κόκκινη γραμματοσειρά

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΨΗΦΙΑΚΟΥ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΥ

ΠΕΔΙΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ

ΚΩΔΙΚΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ:
Καταγράφεται ο μοναδικός κωδικός που έχει αποδοθεί στο επίπεδο περιγραφής ώστε να διευκολύνεται η ανταλλαγή πληροφοριών σε διεθνές επίπεδο.
GR-OF CA CA-SF02-S01-SS02-F20-SF001-0016 (391)
ΤΙΤΛΟΣ:
Αφορά στην ονομασία της ενότητας περιγραφής.
Επιστολή του John Καβάφη προς τον Κ. Π. Καβάφη
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ(ΕΣ):
Προσδιορίζεται η χρονολογία δημιουργίας της ενότητας περιγραφής.
13/2/1883
ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ:
Προσδιορίζεται, κάθε φορά, το επίπεδο της ενότητας περιγραφής (αρχείο, υπο-αρχείο, σειρά, υποσειρά,, φάκελος, υποφάκελος, τεκμήριο).
Τεκμήριο
ΜΕΓΕΘΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΡΩΜΑ:
Δίνονται πληροφορίες σχετικά με τον όγκο της ενότητας περιγραφής. Στις περιπτώσεις περιγραφής τεκμηρίου, δίνονται οι αντίστοιχες διαστάσεις.

44 x 27,5 εκ.

ΠΑΛΑΙΑ ΕΝΔΕΙΞΗ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ:
Καταγράφεται η προηγούμενη αναφορά αναζήτησης του τεκμηρίου όπως εμφανίζεται στον Ιστορικό Κατάλογο Γ. Π. Σαββίδη.

ΠΕΔΙΟ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

ΟΝΟΜΑ ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ:
Αναφέρεται ο συντάκτης ή ο δημιουργός της ενότητας περιγραφής.

ΠΕΔΙΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ:
Δίνεται μια σύντομη περίληψη του εύρους και του περιεχομένου της ενότητας περιγραφής.

Χειρόγραφη επιστολή του Τζων Καβάφη προς τον Κ. Π. Καβάφη στην πρώτη και στην τρίτη σελίδα τριών τετρασέλιδων της εταιρείας R. J. Moss & Co., Alexandria. Οι σελίδες 2-6 αριθμημένες πάνω δεξιά. Απόσπασμα από σονέτο του Γάλλου ποιητή Φελίξ Αρβέρ (Félix Arvers) και σχετικά σχόλια. Ενημέρωση για την κοινωνική ζωή της Αλεξάνδρειας και για οικογενειακά θέματα.

ΠΕΔΙΟ ΟΡΩΝ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΗΣ

ΟΡΟΙ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗΣ:
Προσδιορίζονται οι περιορισμοί στην αναπαραγωγή της ενότητας περιγραφής.
ΓΛΩΣΣΑ / ΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ:
Σημειώνεται /ονται η/οι γλώσσα /ες γραφής του τεκμηρίου.

Αγγλική κυρίως

ΦΥΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ:
Δίνονται πληροφορίες για τα ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά του τεκμηρίου.

Γραφή με μελάνι. Υδατόσημο: R. J. Moss & Co Alexandria. Φθορά φυσικού τεκμηρίου: οξειδώσεις.

ΠΕΔΙΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΩΝ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ/ΤΗΣ ΑΡΧΕΙΟΝΟΜΟΥ:
Δίνονται πληροφορίες οι οποίες δεν μπορούν να συμπεριληφθούν σε άλλα πεδία.

Η επιμέλεια των μεταγραφών των επιστολών του Ιωάννη Κωνσταντίνου Καβάφη προς τον Κ. Π. Καβάφη πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά από την Κατερίνα Γκίκα και αναρτήθηκε στον επίσημο διαδικτυακό τόπο του Αρχείου Καβάφη.

ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Διευκρινιστικά και επεξηγηματικά σχόλια φιλολογικού χαρακτήρα για το αρχειακό τεκμήριο.

Αναφορά σε ποίημα του Τζων Καβάφη με τίτλο «Truth».

ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ

Δίνονται λέξεις-κλειδιά με σκοπό τη διευκόλυνση της αναζήτησης πληροφοριών εντός του αρχείου.

Μεταδεδομένα σε μηχαναγνώσιμη μορφή

DOI: 10.26256/ca-sf02-s01-ss02-f20-sf001-0016
BIB File icon
Κατεβάστε τα μεταδεδομένα του τεκμηρίου σε μορφή BibTeX
Το αρχείο BIB περιέχει τα μεταδεδομένα του DOI σε μορφή BibTeX
EAD XML icon
Κατεβάστε την τεκμηρίωση του αρχείου σε μορφότυπο XML
Το αρχείο EAD XML file περιέχει την τεκμηρίωση του ΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΒΑΦΗ, Κ. Π. σε μηχαναγνώσιμη μορφή
ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ
Αλληλογραφία Κ. Π. Καβάφη
Οικογενειακή αλληλογραφία
Εισερχόμενη αλληλογραφία Κ. Π. Καβάφη
Εισερχόμενη αλληλογραφία από τον John Καβάφη